Baja Lepasan Terkawal (CRF)

Baja Lepasan Terkawal (CRF) – Meningkatkan Kecekapan Penggunaan Baja

Matlamat pengurusan nutrien adalah untuk menyediakan bekalan yang mencukupi bagi semua nutrien penting untuk tanaman sepanjang musim pertumbuhan. Jika bekalan nutrien menjadi terhad pada bila-bila masa, terdapat potensi kehilangan hasil. Apabila hasil tanaman meningkat dan jumlah nutrien yang dieksport dari ladang bertambah, bekalan nutrien dalam tanah boleh menjadi berkurangan melainkan ia ditambah melalui penggunaan baja. Baja adalah sebarang bahan atau bahan yang berasal daripada sumber semula jadi atau sintetik dan disebarkan pada tanah atau tumbuhan untuk membekalkan nutrien tumbuhan yang penting untuk pertumbuhan tisu tumbuhan. Baja kimia biasanya menawarkan tiga makronutrien penting, iaitu fosforus, kalium, dan nitrogen. Baja juga mungkin menambahkan beberapa nutrien sekunder seperti sulfur, kalsium, dan magnesium kepada media atau tanah. Baja juga perlu digunakan dalam semua sistem pengeluaran tanaman untuk mencapai tahap hasil yang menjadikan usaha penanaman berbaloi. Walau bagaimanapun, penggunaan baja yang berlebihan atau tidak terkawal akan merosakkan sifat tanah seperti kepekatan osmotik dan keupayaan penahanan air, dan ia juga boleh memberi kesan buruk kepada mikroorganisma tanah.

Keberkesanan bekalan nutrien dan peningkatan kecekapan penggunaan nutrien dengan pengurangan pencemaran alam sekitar bergantung kepada dua faktor: penyelarasan bekalan nutrien dengan keperluan tanaman dan mengekalkan ketersediaan nutrien. Satu kaedah berkesan untuk meningkatkan kecekapan penggunaan nutrien dan mengurangkan bahaya alam sekitar adalah dengan penggunaan baja lepasan terkawal (CRF). Istilah CRF merujuk kepada granul baja yang diselubungi molekul pembawa yang meningkatkan kecekapan pelepasan nutrien kepada tanaman dan mengurangkan risiko ekologi, alam sekitar, dan kesihatan. Baja yang disalut dengan bahan organik atau bukan organik mempunyai kadar pelepasan nutrien yang terkawal dan tempoh pelepasan yang panjang. Salah satu CRF yang terkenal ialah urea bersalut polimer, yang memberikan pelepasan nutrien untuk tempoh yang lebih lama berbanding baja lepasan cepat. CRF meningkatkan ketersediaan nutrien kerana pelepasan nutrien yang terkawal ke dalam medium penetapan semasa proses penetapan dalam tanah, sekali gus meningkatkan kecekapan ketersediaan nutrien dan mengurangkan kemerosotan alam sekitar.

Secara umum, CRF disalut dengan polimer untuk pelepasan yang terkawal. Polimer terbentuk sama ada semula jadi atau sintetik, dan nutrien dilepaskan daripada polimer pada kadar yang terkawal. Polimer ini boleh terbiodegradasi atau tidak terbiodegradasi. Contoh polimer biodegradasi sintetik termasuk Polyvinyl chloride, polyacrylamide, dan getah. Salah satu kelebihan polimer biodegradasi ini ialah ketiadaan ketoksikan dan aktiviti biologi. Baja lepasan terkawal berpotensi mengurangkan risiko alam sekitar dan meningkatkan kecekapan penggunaan nutrien. Teknologi ini umumnya digunakan untuk baja yang faktor-faktor yang mempengaruhi kadar, corak, dan tempoh pelepasan nutrien telah diketahui dengan baik dan boleh dikawal semasa penyediaan baja lepasan terkawal.

Salah satu faktor penting untuk pelepasan nutrien adalah kandungan kelembapan. Apabila medium tumbesaran mengering, ia boleh mengurangkan pelepasan baja dengan ketara. CRF berfungsi dengan baik pada suhu normal untuk tanaman. Pada suhu rendah iaitu 10°C, tiada pelepasan baja, manakala pada suhu tinggi iaitu 32°C, pelepasan baja menjadi berlebihan. Penggunaan CRF dikaitkan dengan beberapa manfaat ekonomi, agronomi, dan alam sekitar. Dari segi ekonomi, ia mengurangkan kos dengan memastikan bekalan nutrien kepada tanaman sepanjang musim hanya melalui satu aplikasi, sekali gus mengurangkan permintaan untuk buruh manual jangka pendek. Dari sudut agronomi, penggunaan CRF meningkatkan faktor pertumbuhan tanaman dengan mengurangkan tekanan dan meningkatkan ketersediaan nutrien melalui pelepasan yang terkawal. Dari aspek alam sekitar, CRF meningkatkan kecekapan penggunaan nutrien, sekali gus mengurangkan kehilangan lebihan nutrien ke alam sekitar. Pengumpulan baja yang tinggi dalam alam sekitar dapat dikurangkan, dan ini mengurangkan masalah seperti eutrofikasi, yang menyebabkan kekurangan oksigen dalam air, kematian ikan, dan bau yang tidak menyenangkan.

CRF melepaskan nutrien pada kadar atau corak terkawal ke dalam tanah. Ia paling banyak digunakan di tapak semaian untuk membaja tanaman perennial seperti kelapa sawit, pokok buah-buahan, dan sebagainya. Bekalan nutrien secara terkawal meningkatkan kecekapan penggunaan nutrien dan mengurangkan bahaya alam sekitar. Ia juga mengurangkan keperluan buruh manual semasa tempoh pertumbuhan kritikal tanaman dan mengurangkan tekanan dan ketoksikan. Suhu dan kandungan kelembapan adalah faktor penting bagi pelepasan nutrien daripada granul. CRF yang cekap, boleh dipercayai, dan kos efektif dapat meminimumkan krisis makanan serta cabaran lain dalam pengeluaran tanaman. Berbanding dengan baja konvensional, pelepasan nutrien daripada CRF meminimumkan larutan keluar (leaching) dan meningkatkan kecekapan penggunaan baja.